Właściciel pojazdu kolekcjonerskiego, który nabył taki samochód poza Unią Europejską nie zapłaci ani cła ani akcyzy.

Warunkiem jest uzyskanie opinii rzeczoznawcy.

Podobnie jest w przypadku sprowadzenia takiego auta z innego kraju Unii Europejskiej – pojazdy kolekcjonerskie, które zostały nabyte wewnątrzwspólnotowo nie są opodatkowane akcyzą.

Muszą one jednak spełniać pewne kryteria.

Podstawę prawną określającą wymogi dla pojazdów kolekcjonerskich stanowią postanowienia Wspólnej Taryfy Celnej – sekcji XXI działu 97, rozszerzone o ww. Uwagę dodatkowa.
Istota wprowadzonych zmian, zawartych w Uwadze dodatkowej do działu 97. WTC jest uznanie, dla potrzeb klasyfikacji taryfowej, trzech podstawowych kryteriów decydujących o uznaniu pojazdu za kolekcjonerski.

W związku z powyższym: Pozycja 9705 obejmuje nadal kolekcjonerskie pojazdy silnikowe o znaczeniu historycznym lub etnograficznym, które są:

1. w oryginalnym stanie, bez istotnych zmian podwozia, karoserii, układu kierowniczego, hamulcowego, systemu napędowego lub zawieszenia i silnika. Dopuszczalna jest naprawa i konserwacja. Uszkodzenia lub zużyte części, akcesoria i podzespoły mogą zostać zastąpione, pod warunkiem, że pojazd jest zachowany i utrzymany w odpowiednim stanie historycznym,
2. co najmniej 30-letnie,
3. modelu lub typu, który nie jest już produkowany.

Dla potrzeb klasyfikacji taryfowej, w przypadku pojazdów, które spełniają powyższe trzy kryteria uznaje się, że mają wymagane cechy do włączenia do kolekcji.